Biebrzański Park Narodowy
Powstał w1993 r., jako największy z polskich parków. Jego powierzchnia wynosi 59 223 ha i obejmuje najbardziej interesującą pod względem przyrodniczym część Kotliny Biebrzy, z najlepiej zachowanym w Europie kompleksem torfowisk.
Przepływająca przez park rzeka Biebrza ma koryto nieregularne, z licznym zakolami i starorzeczami. Co roku wiosną zalewa okoliczne tereny. Biebrzański Park Narodowy chroni rozległe i prawie niezmienione torfowiska, z unikalną różnorodnością gatunków roślin, ptaków i innych zwierząt oraz naturalnych ekosystemów. Na bagnach porastają szuwary, ogromne połacie trawy turzycy a z rzadka – przeważnie na niewysokich wzgórzach wydmowych – lasy, zarośla wierzby, olchy, brzozy niskiej.
Bagna te są również ostoją ptaków (blisko 300 gatunków), w tym szczególnie ptactwa wodnego i błotnego, dlatego przyciągają ornitologów i amatorów foto-safari z całego świata. Świat fauny reprezentują też większe zwierzęta: łosie, jelenie, bobry, borsuki, jenoty, piżmaki.
Ze względu na położenie rzeka Biebrza jest popularnym miejscem spływów kajakowych. Przez tereny parku poprowadzone zostały szlaki piesze i ścieżki przyrodniczo-edukacyjne.
18 szlaków pieszych o łącznej długości ponad 500 km, 3 szlaki kajakowe: Biebrzą – 146 km, Jegrznią i Ełkiem – 72 km oraz Kanałem Augustowskim – 34 km, 3 szlaki rowerowe – 148 km oraz 8 ścieżek przyrodniczych.
Dowiedz się więcej na oficjalnej stronie Biebrzańskiego Parku Narodowego