Narwiański Park Narodowy
Narwiański Park Narodowy został utworzony w 1996 r. Jest położony w województwie podlaskim. Powierzchnia parku wynosi 6 810 ha, powierzchnia otuliny 15 408 ha. Park obejmuje swoim zasięgiem bagienną Dolinę Górnej Narwi na odcinku Suraż – Rzędziany. Nazywana jest ona „polską Amazonią” i uznawana za jedną z ostatnich w Europie naturalnych, regularnie zalewanych dolin rzecznych.
Najważniejszym walorem przyrodniczym parku jest unikatowy charakter rzeki. Narew w jego granicach płynie wieloma korytami, które rozdzielając się i łącząc – tworzą nieregularną, skomplikowaną sieć. Wielkim bogactwem Parku i skraju doliny jest awifauna. Stwierdzono tu występowanie ponad 200 gatunków ptaków, wśród nich 28 zagrożonych w skali światowej lub europejskiej. Symbolem parku jest sylwetka błotniaka stawowego. Są tu jeszcze takie rzadkie gatunki ptaków, jak: bataliony, brodźce, bekasy, bąki i wodniczki. Tereny parku zamieszkuje również około 40 gatunków ssaków, m. in.: dzik, jeleń, sarna, łoś, bóbr, lis, tchórz zwyczajny, gronostaj, wydra, kuna i inne. Występuje tu 13 gatunków płazów, liczne gatunki ryb (płoć, szczupak, lin, jaź, różanka, piskorz, śliz, węgorz).
Na terenie parku zorganizowano szlaki piesze, wodne, rowerowe oraz ścieżki edukacyjne. Na wodach parku dozwolone jest wędkarstwo i kajakarstwo.