Inowrocław – solanki i tężnie
Inowrocław to uzdrowisko znane ze stosowanych leczniczo solanek i borowin. Moda na bywanie u wód oraz popularność uzdrowiska wśród kuracjuszy pozwoliły na przekształcenie się zachodniej części Inowrocławia w dzielnicę kurortową.
Dzisiejsze uzdrowisko Inowrocław to potężne tężnie solankowe, w otoczeniu ponad stuletniego parku solankowego i zabytkowej zabudowy zdroju. Tężnie o długości 300 metrów i wysokości 9 metrów mają kształt dwóch połączonych ze sobą wieloboków i działają jak aerozol solankowy. Na górze tężni jest taras widokowy. Inowrocławskie tężenie uchodzą za wyjątkowe w skali Europy. Spacer parkową Aleją Dębów wpływa kojąco na drogi oddechowe i obniża poziom ciśnienia tętniczego. Tradycyjne lecznictwo uzdrowiskowe uzupełnione jest przez ofertę usług spa.
Inowrocław to nizinne uzdrowisko, zwane miastem soli, położone jest na Równinie Inowrocławskiej w województwie kujawsko-pomorskim. Chociaż klimat w Inowrocławiu jest nizinny, a więc słabo bodźcowy, to jednak w Parku Solankowym panuje prozdrowotny mikroklimat.
Ze względu na wysad solny, czyli liczne w Inowrocławiu złoża soli, podstawowym tworzywem leczniczym w uzdrowisku są oczywiście solanki, ale występują tu także borowiny. Tradycje warzenia soli sięgają na tych terenach czasów średniowiecza.
Na kartach uzdrowiskowej historii Inowrocław zapisał się już w dokumencie wystawionym przez kancelarię króla Kazimierza Jagiellończyka w 1450 roku, dotyczącym walorów zdrowotnych wody czerpanej z inowrocławskiej studni miejskiej. Podobno woda z Inowrocławia wyleczyła z niepłodności Judytę, żonę króla Władysława Hermana, matkę króla Bolesława Krzywoustego. W roku 1875 powstało Towarzystwo Akcyjne Solanki Inowrocławskie, a wraz z nim pierwsze w Inowrocławiu urządzenia do kuracji kąpielowych, wille i pensjonaty. W 1886 roku zapoczątkowano uzdrowiskowe leczenie schorzeń reumatycznych u dzieci. Po uruchomieniu w dwudziestoleciu międzywojennym zakładu przyrodoleczniczego, rozpoczęła się inowrocławska era borowinowa. Moda na bywanie u wód oraz popularność uzdrowiska wśród kuracjuszy pozwoliły na przekształcenie się zachodniej części Inowrocławia w dzielnicę kurortową. Większość zabudowy z przełomu XIX i XX stulecia cieszy nas do dziś.
W pobliżu tężni znajduje się Aleja Dębów, czyli pamiątkowa aleja drzew posadzonych przez goszczące w Inowrocławiu znane postacie świata nauki, kultury i sportu. Podczas wypoczynku w pięknym Parku Solankowym warto przejść się do jego nowej części, gdzie królują utworzone w 2012 roku Ogrody Zapachów i Kolorów. Trzy duże klomby z piwoniami i liliami zachwycają barwą i zapachem. Rosną tu także zioła w celach aromaterapii. Informację o nich sporządzono również w języku Braille’a. Będąc w Parku Solankowym warto udać się do kompleksu „Inowrocławianka”. Obiekt składa się z trzech części: pijalnia wód, palmiarnia i chata kujawska. W pijalni wód można spróbować wód mineralnych pochodzących z inowrocławskich odwiertów: Inowrocławianki i Jadwigi oraz zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie przy pomniku teściowej. Tropikalna roślinność Palmiarni, oczko wodne ze złotymi rybkami i mała woliera z ptakami cieszą oko odwiedzających. Chata Kujawska to skansen z autentycznym wyposażeniem domu typowego dla XIX – wiecznych Kujaw Zachodnich.
W wydzielonej części rekreacyjnej Solanek znajduje się plaża ze stawkiem oraz grillem. W Parku Solankowym są również oznakowane ścieżki rowerowe i ścieżki nordic walking, park linowy, street workout, plac zabaw dla dzieci oraz plenerowa siłownia i mini golf. Natomiast na obrzeżach parku znajduje się terma inowrocławska, gdzie można zażyć kąpieli solankowej.
Według raportu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) Inowrocław jest miastem o najczystszym powietrzu w Polsce!
Profil leczniczy uzdrowiska i jego właściwości lecznicze
Profil leczniczy uzdrowiska w Inowrocławiu to: ortopedia, neurologia, reumatologia, kardiologia, angiologia, laryngologia, gastroenterologia, diabetologia, otyłość i osteoporoza. Leczy się tu: schorzenia układu krążenia, układu kostno-mięśniowego i narządu ruchu oraz choroby dróg oddechowych i przemiany materii. Prowadzona jest rehabilitacja po udarach mózgu.
W części uzdrowiskowej miasta – Parku Solankowym, położonym w zachodniej części Inowrocławia panuje mikroklimat, determinowany terenami solankowymi. Inowrocław powinny więc odwiedzić szczególnie osoby z chorobami układu oddechowego czy układu krążenia. Park Solankowy ma powierzchnię prawie 85 hektarów, znajdują się tu wszystkie obiekty uzdrowiskowe a także tężnia solankowa i pijalnia wód oraz termy.
Walory i atrakcje turystyczne uzdrowiska oraz jego najbliższych okolic
Uzdrowisko Inowrocław posiada warte zwiedzenia miejsca, zgrupowane w jednym kompleksie, położonym blisko centrum, w zachodniej części miasta: Park Solankowy, Zakład Przyrodoleczniczy, tężnię uzdrowiskową, Pijalnię wód i Palmiarnię, basen „Inowrocławska terma”, Teatr Letni, muszlę koncertową, tereny rekreacyjne: korty tenisowe, park linowy, siłownię plenerową dla dorosłych, plac zabaw dla dzieci, minigolf.
W Parku Solankowym skorzystamy także z wielu dodatkowych atrakcji – mieszczą się tu korty tenisowe, letni teatr park linowy, siłownia w plenerze, ścieżki dla rowerzystów i rolkarzy, czy place zabaw dla dzieci. Ze względu na walory estetyczne to także świetne miejsce do relaksujących spacerów. Znajdziemy w nim wiele pomników i ogrody zapachowe. Na terenie Parku Solankowego co roku rozkwita ponad 100 tysięcy sadzonek kwiatów, tworzących przepiękne widoki. Jest tutaj także ponad 5 tysięcy starych drzew, wiele z nich otrzymało miano pomników przyrody. Spacerując po Parku Solankowym warto zobaczyć Ogrody Papieskie, stworzone na wzór ogrodów watykańskich, nawiązujące do nich elementy to m.in. geometryczne trawniki, geometryczny ogród włoski czy barokowy krzyż, który wytycza żywopłot.
W Inowrocławiu znajdziemy też sporo ciekawych zabytków wartych obejrzenia. Najstarszym i najcenniejszym jest romański kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny przy ul. Biskupa Antoniego Laubitza 9. Kolejnym średniowiecznym kościołem w Inowrocławiu jest późnogotycka fara pw. św. Mikołaja, trzynawową świątynię wielokrotnie przebudowywano.
W Inowrocławiu znajdziemy także wiele zabytkowych domów o znaczeniu historycznym. Warto wspomnieć z pewnością o budynku stojącym przy ulicy Kościuszki 19, w miejscu średniowiecznej ważnicy, do dziś zachowała się w nim gotycka dwukomorowa piwnica. Z kolei najstarszym budynkiem zachowanym w całości jest dom stojący przy placu Klasztornym 6. Mieściła się tu kiedyś siedziba starostwa oraz Banku Ludowego.
Inowrocław leży na kujawsko–pomorskim odcinku Szlaku Piastowskiego. Zobaczyć tu można: mury obronne, a za nimi zabytki sakralne: kościół romański z przełomu XII i XIII wieku – Bazylika Mniejsza Imienia Najświętszej Maryi Panny, zwana przez inowrocławian potocznie „ruiną”. Jest to najstarszy kościół w mieście, a w Europie najstarsza bazylika „zredukowana”, czyli bez transeptu. Na jej zewnętrznych ścianach znajdują się bezcenne i unikatowe płaskorzeźby i ryty, zaś we wnętrzu bazyliki znajduje się drewniana, gotycka figura Madonny Uśmiechniętej z Dzieciątkiem Jezus. Do cennych zabytków sakralnych Inowrocławia zaliczamy również kościół św. Mikołaja (inowrocławska fara wpisana również na Szlak Piastowski) oraz kościół neoromański, z wieżą liczącą 77 metrów.
Reprezentacyjna ulica Solankowa zauroczy kuracjuszy różnorodnością architektury kamienic – od gotyku angielskiego, poprzez renesans włoski, francuski i niderlandzki, aż do klasycyzmu. Mostem do XXI wieku jest Królówka, niegdysiejszy trakt komunikacyjny i handlowy miasta, a dziś ulica Królowej Jadwigi, tętniąca życiem towarzyskim i handlowym, pośród zabudowy przełomu XIX i XX wieku.
Każdego roku park uzdrowiskowy jest miejscem cyklicznych imprez artystycznych (Ogólnopolski Festiwal Młodzieżowych Orkiestr Dętych, Przegląd Artystyczny Chórów Województwa Kujawsko-Pomorskiego „Wiosna w Solankach”, Muzyczne Lato w Tężni, Inowrocławska Noc Solannowa, Inowrocławskie Lato Muzyczne, Inowrocławska Gala Operowo-Operetkowa).