Tarasy Zamku Książ w nowej odsłonie
Zakończony właśnie remont 27 fontann na Tarasie Wodnym Zamku Książ pozwala cieszyć się w pełni zewnętrzną przestrzenią zamku. To tu przeważnie turyści kończą zwiedzanie i zarazem poznają piękno Książańskiego Parku Krajobrazowego.
Tarasy Zamku Książ uformowane są na wzór francuski jako 10 ogrodów dekoracyjnych. Rozmieszczone na różnych poziomach, zdobi je 38 fontann, z czego 27 znajduje się na najniżej położonym Tarasie Wodnym, którego otwarcie po renowacji nastąpiło 19 sierpnia 2022. Po niemal trzydziestu latach woda ponownie płynie na Tarasie Wodnym, tym razem dzięki nowoczesnej instalacji. Warto dodać, iż swą obecną formę architektoniczną tarasy otrzymały w latach 1913 – 1927, a wszelkie prowadzone obecnie prace remontowe mają na celu przywracanie historycznego wyglądu tej zjawiskowej przestrzeni Książa.
W przyszłym roku planowana jest renowacja fontann na Tarasie Środkowym.
Poznajcie tarasy Zamku Książ:
Taras Wejściowy
Położony jest przy południowej ścianie dawnej oficyny gospodarczej. Wschodnią granicę tarasu stanowi kamienny wysoki mur „obronny” z blankami. Skraj zachodni wyznacza kamienny mur oporowy nad suchą fosą. Strome schody prowadzą w dół na Taras Prochowy.
Taras Prochowy
Stanowi poziom pośredni między położonymi wyżej terenami zamku i znajdującymi się niżej tarasami. Taras ozdobiony jest przeróżnymi w formie krzewami i skalnikami. Wąska ścieżka, biegnąca do góry, prowadzi na Dziedziniec Honorowy, a kamienne schody przy ścianie Baszty Prochowej na tarasy położone niżej. Uwagę zwraca głęboka sucha fosa przy wschodniej ścianie tarasu. Nazwę tarasowi nadaje dwukondygnacyjna Baszta Prochowa, jej część parterowa to resztki średniowiecznej baszty obronnej z okienkami strzelniczymi. Na nich w wieku XX wzniesiono półkolistą nadbudowę w stylu renesansowym i nakryto półstożkowym dachem z dachówką.
Taras Bogini Flory
Nazwa tarasu pochodzi od kamiennego posągu bogini Flory, zdobiącego fontannę, pochodzącą z przełomu XIX i XX wieku. Fontanna umiejscowiona jest w półkolistej, porośniętej bluszczem niszy w murze. Na środku tarasu stoi tzw. fontanna trytonów – barokowa włoska fontanna z XVIII wieku. Nie zachowało się zwieńczenie fontanny, w kształcie trzech wachlarzowatych muszli. Niegdyś istniała tu cieplarnia dla hodowli winorośli i egzotycznych roślin, które trafiały do książęcej kuchni.
Taras Środkowy
Po jego obu stronach stoją dwie neorenesansowe fontanny z piaskowca, będące dziełem Blichmanna – śląskiego rzeźbiarza ze Świebodzic. Na skale, porośniętej bujną roślinnością alpejską, opierają się trzy potężne kamienne łuki, wzniesione w roku 1855, na których wsparty jest Taras Bolka. Pod dwoma pierwszymi widoczne są gotyckie okienka średniowiecznej części zamku. Wnętrze pod ostatnim łukiem, przypominające grotę, wypełnia renesansowa mozaika z różnokolorowych krzemieni śląskich. Na Tarasie Środkowym znajduje się wejście do podziemi zamkowych z czasów II wojny światowej.
Taras Wodny
Na Tarasie Wodnym znajduje się 27 niskich ocembrowanych fontann w formie ośmiobocznych kamiennych mis, otoczonych kompozycjami z bukszpanu. Na narożach zewnętrznych tarasu widoczne są dwie czworoboczne niewielkie kamienne baszty.
Taras Podkowiasty
Niewielki taras w kształcie podkowy stanowi podest wyrównawczy między tarasami. Z Tarasu Środkowego wchodzi się tutaj przez wejście w ozdobnej kamiennej balustradzie. W półkolistej wnęce znajduje się eklektyczna fontanna z XX wieku, z misą w formie półkonchy oraz głowami lwów jako tryskami wodnymi.
Taras Różany
Nazywany jest również Tarasem Kaskadowym. Fontannę kaskadową, złożoną z siedmiu schodkowo ułożonych ocembrowanych sadzawek, umieszczono w podłożu muru oporowego Tarasu Kasztanowcowego. Przy fontannie ustawiono barokowe figury – personifikacje Stałości i Wspaniałomyślności. Taras obsadzony jest wieloma gatunkami róż.
Taras Zachodni
Największy taras zamkowy. Od południa, północy i zachodu ogranicza go kamienny murek, wieńczący potężne mury oporowe wzgórza zamkowego. W narożach zewnętrznych tarasu znajdują się półkoliste występy widokowe. Ozdobą tarasu są wzory z bukszpanu i trzy fontanny z końca XIX wieku. Środkowa posiada okrągły marmurowy basen dolny i górny zbiornik w formie płaskiej misy, ozdobionej maszkaronami oraz kielichowaty wodotrysk pośrodku.
Taras Kasztanowcowy
Główną ozdobą tarasu była tzw. fontanna Donatella, skomponowana z wykonanych w różnym czasie elementów. Marmurowa cembrowina basenu pochodzi z XX wieku. Trzon części środkowej, XX- wiecznej, stanowiły wykonane z brązu figury kobiet w konnych rydwanach. Zwieńczeniem fontanny była postać młodzieńca z wężem o głowie delfina oraz figury czterech satyrów z XVIII wieku. Dziś można podziwiać jedynie fragmenty fontanny. Powierzchnia tarasu ograniczona jest z dwóch stron ozdobną kamienną balustradą.
Taras Północny
Kształtem przypomina połowę elipsy, otoczoną kamiennym murkiem. Wyłożony jest posadzką z płyt kamiennych. Pod tarasem znajduje się wylot Oślej Drogi, ujęty w renesansowy, bogato dekorowany kamienny portal.